Kastelen & Vestingsteden

Geplaatst op zaterdag 23 november 2002 @ 11:10 , 2329 keer bekeken

Temidden van de golvende heide en de donkere wouden van het natuurgebied Hoge Venen-Eifel begint de hoogst gelegen burcht van België aan zijn winterslaap. Het robuuste Reinhardstein is een "trouvaille" voor wie deze herfst in de Oostkantons op wandeltocht trekt.

Renaud de Waimes had het slim bekeken toen hij in 1354 op deze plaats een kasteel liet bouwen: het was de enige doortocht naar de Eifel en door de ligging moeilijk in te nemen door potentiële vijanden. Een minder historisch correcte ontstaansversie van dit steen voert de fee Melusine op. Elk kasteel dat zij bouwde, draagt immers typische kenmerken: het bevindt zich op een rotspunt, domineert een rivier en er is een waterval -- Reinhardstein staat op 500 meter hoogte boven het dal van de Warche en heeft een waterval van zestig meter hoog.

Het gevaar voor de burcht kwam uiteindelijk veel later uit een andere hoek. Reinhardstein werd onafgebroken bewoond tot aan de Franse Revolutie, toen de Rijnlandse familie Metternich naar Duitsland verdreven en het kasteel in beslag genomen werd. Een Metternich werd later beroemd door zijn deelname aan het Congres van Wenen in 1815, toen Europa verdeeld werd na de nederlaag van Napoleon in Waterloo. De Metternichs verkochten hun gerecupereerde eigendom later aan een opkoper van bouwmaterialen; ze konden niet meer aarden in de Hoge Venen en verhuisden naar Praag. De sloper had gelukkig onvoldoende tijd om alles af te breken, maar toch viel het kasteel door barre weersomstandigheden en vandalisme letterlijk in duigen.

Reinhardstein kwam opnieuw tot leven rond 1966 door toedoen van Jean Overloop, een professor met een passie voor archeologie en kunst en voldoende fortuin om het kasteel zijn karakter terug te geven. Reinhardstein en omgeving werden in 1977 beschermd. Dat hoeft niemand te verwonderen. ,,Professor Overloop zette waarachtig een huzarenstuk neer; hij klaarde de heropbouw van het kasteel in minder dan anderhalf jaar'', zegt Clément Defossa. Hij bewoont Reinhardstein sinds Overloops dood in 1994.


De imposante burcht is een onheilspellend amalgaam van gebouwen met evenveel verschillende dakvormen, een wachttoren en een binnenkoer waar sculpturen van de dertiende en veertiende eeuw en een fontein uit Veronees marmer de ruwheid verzachten. De woontoren met negen verdiepingen is gedeeltelijk voor het publiek toegankelijk. Hij bevat de bibliotheek, de kamer van de kasteelheer, een privé-oratorium en een archievenzaal -- al bevindt het gros van de kasteelarchieven zich in Praag.

Binnen merk je pas echt hoe obsessief Overloop bezig was met geschiedenis. Met een scherpe neus voor antiek richtte hij Reinhardstein in als een soort pronkkamer van het rijke West-Europese verleden. De haardijzers in de Wapenzaal zijn de enige originele stukken die hij ter plaatse terugvond, maar ze verdrinken tussen Overloops nieuwe aanwinsten. Markante vondsten zijn een Oudenaards wandtapijt in de Ridderzaal dat tot in 1935 in Monaco hing en het zestiende-eeuwse, met de hand beschreven vel van pasgeboren lam in de kapel op de eerste verdieping. In de knusse woonkamers uit 1700, boven de Ridderzaal, stoten we op een even oud manuscript over de inauguratie van Karel VI als graaf van Vlaanderen in Gent, maar ook op de maquette van het Ros Beiaard zoals dat op de Expo 58 in Brussel werd getoond.


Reinhardstein was immers een refuge voor arm en rijk, jong en oud. Clément Defossa: ,,De Vier Heemskinderen zouden hier een schuilplaats gevonden hebben toen ze achterna gezeten werden door Karel de Grote.''

Deze plek wemelt trouwens van de legenden. De belangrijkste vertellen over de schatkist van de heilige Hubertus in de grond onder het kasteel en over de bloederige verhouding tussen de prachtige Melusine en haar dociele draak. De fee en de draak bewaken een kostbaar perkament en sparen daarbij geen levens. Ook het lijk dat een boswachter ooit in de Warche vond en dat bij de zelfmoordenaars werd begraven, zou hun werk zijn. Sindsdien waart in Reinhardstein, elke maanloze nacht, met vreselijk lawaai een spook rond. Maar er is ook nog de Zwarte Hond, die alle schenders en vernielers verslindt en het mysterie van de onderaardse gang waarvan nog niemand kon achterhalen waar die nu eigenlijk begint of eindigt.


Meer info via deze link:
- Le Château de Reinhardstein

---